28 września 2021 roku
Rusza drugi sezon naszej serii filmowej DOMOKRĄŻCY, w tym roku pokażemy Wam 7 odcinków, 5 z Poznania oraz 2 z czeskiego Brna. Premiery poszczególnych odcinków w kolejne wtorki ( od 5.10) o 18.00 na stronie interrntowej www.domokrazcy.pl
Zapraszamy na premierę ostatniego odcinka DOMOKRĄŻCÓW ze stolicy Dolnego Śląska. Premiera już w środę 31 marca o godzinie 20.00 !
Po przerwie powracamy z cyklem DOMOKRĄŻCY. Już jutro w ramach współpracy z SARP Wrocław wspólnie odwiedzimy drugi dom w stolicy Dolnego Śląska- naszym gospodarzem będzie architekt
Czytaj więcej
W filmie odwiedzimy jeden z najbardziej awangardowych domów jednorodzinnych we Wrocławiu, tzw. Igloo. Dom został zaprojektowany w 1965 r. przez znakomitego architekta profesora Witolda Lipińskiego, znanego przede wszystkim jako współautor słynnego Obserwatorium Meteorologicznego na Śnieżce. W Igloo przez blisko sześćdziesiąt lat mieszkała rodzina profesora, a dom przez ten czas był przez właściciela trochę zmieniany i dostosowywany do potrzeb mieszkańców.
Gdyby wszystkie jednorodzinne „kostki” z PRL miały jakość tego budynku, Polska byłaby pięknym krajem. Willa przy al. Niepodległości to unikat w skali miasta.
Czas pokazać formy, od których uciekali moderniści. Mieli rację? A może modernizm rozwiązywał problemy mieszkań o wiele gorszych niż np. stateczna poznańska kamienica? Przekonajcie się sami.
Dzisiaj zabierzemy Was do rodzinnego DOMu historyczki sztuki – Anny Hryniewieckiej. Zabudowę szeregową w latach 30 współprojektował dziadek naszej gospodyni- architekt Witold Eysymontt.
Blok na jednym z młodszych modernistycznych osiedli Poznania (lata 80. XX w.). Jak w soczewce skupia różne aspekty modernistycznych dzielnic lat 70. i 80. Podobnie, jak większość bloków z tamtego czasu, wykonany jest z wielkiej płyty, zrealizowany przez jedną z wielkich poznańskich spółdzielni mieszkaniowych i zaprojektowany w Inwestprojekcie odpowiedzialnym za północne rejony miasta.
Komfortowy lokal w kamienicy z drugiej połowy lat 30.
Typowy przykład ostrożnego i dość oszczędnego podejścia poznaniaków do nowego wówczas trendu w architekturze. Fasada kamienicy operuje modernistyczną powściągliwością, obywa się bez ozdobnych detali, szerokie okna przywodzą na myśl pasmowe wstęgi okien postulowane przez Le Corbusiera, klinkierowa okładzina parteru podkreśla związki z nowoczesnymi realizacjami tamtego okresu.
Szeregowy dom na wyjątkowym osiedlu zabudowanym nietypowymi dla Poznania i Polski domami atrialnymi – typowymi raczej dla krajów śródziemnomorskich.
W wyjątkowej lokalizacji wokół parku Cytadela wyrosła na przełomie lat 70 i 80 oryginalna kolonia szeregowych domów-pracowni przeznaczonych dla poznańskich artystów i naukowców.
