Zapraszamy Państwa serdecznie na wystawę “Architektura według Barskich”, wystawę wyprodukowaną przez SARP Wrocław w ramach Europejskiej Stolicy Kultury w 2016 roku. W czasie wernisażu (3.11) twórczość małżeństwa BARSKICH, laureatów Honorowej Nagrody SARP Oddziału Wrocławskiego 2016, przedstawi – arch. Ewa Barska – córka architektów w prezentacji: „Dzielnica 4 wyzwań”.Będzie to opowieść o tym, jak wiele trzeba było we Wrocławiu projektować od zera i jak ci wybitni, młodzi wtedy, architekci w twórczej kreacji nie poddali się jedynie słusznemu sposobowi projektowania.
Motto
Bywa, że plan bogaty, a skutek ubogi
od zamiaru do rzeczy jest ładny szmat drogi.
Molière, Świętoszek
Idea
Prawie sto lat temu, 10.X.1910 r., nastąpiło otwarcie Królewskiej Wyższej Szkoły Technicznej (obecnie PWr) przy ul. Smoluchowskiego, dokładnie naprzeciw uniwersyteckich klinik (ob. Akademia Medyczna). Hucznej inauguracji pierwszej tego typu szkoły we Wrocławiu dokonał cesarz Wilhelm II. Uroczystość połączona była z przecięciem wstęgi na wzniesionym również wtedy moście Cesarskim (ob. Grunwaldzkim), największej ówcześnie wiszącej przeprawie w Niemczech o niezwykle nowatorskiej konstrukcji. Stał się on symbolem dużych ambicji włodarzy miasta, którzy widzieli w nim bramę do dzielnicy naukowej, jaka się w tym miejscu kształtowała.
Od roku 1910, w burzliwym XX wieku, snuto marzenia o doskonałym ośrodku akademickim i w mniej lub bardziej doskonały sposób marzenia te ziszczano. Powojenna wizja nowego wspaniałego ośrodka zakładała skupienie czterech wyższych uczelni, powiązanych z centrum kulturalnym i rejonem domów akademickich. Jej twórcami byli Krystyna i Marian Barscy, architekci należący do czołówki wrocławskich mistrzów deski kreślarskiej w powojennym Wrocławiu. Szczególnie wyspecjalizowali się oni w projektowaniu budynków przeznaczonych dla uczelni. Oś Grunwaldzką, wzdłuż której powstało dziewięć zespołów architektonicznych według ich projektu, można dzisiaj nazwać „osią Barskich”, oni bowiem w dużej mierze ukształtowali ją architektonicznie. Umożliwiał to wygrany przez nich w 1964 r. konkurs na zagospodarowanie pl. Grunwaldzkiego. Funkcjonalizm, elegancja, prostota formy, interesujący detal, zaskakujące wnętrza to bodaj najważniejsze z cech, które odnajdziemy w zrealizowanych przez nich budynkach.
Niniejsza wystawa ma na celu ukazanie, jak niepozorna podmiejska dzielnica w ciągu stu lat stała się jednym z nielicznych wielkomiejskich rejonów Wrocławia o wyrazistej funkcji naukowej. Z drugiej strony, ma przypomnieć zapomniane przed- i powojenne wizje ośrodka naukowego, ów molierowski bogaty plan i jego ubogi skutek, czyli najważniejsze realizacje z obu okresów, które niejednokrotnie stanowią jedynie namiastkę pierwotnych założeń.
Krzysztof Ziental
Serdecznie zapraszamy
Wydarzenie bezpłatne. Wystawa otwarta w godzinach pracy sekretariatu SARP Poznań
Wydarzenie jest współfinansowane ze środków Miasto Poznań
Wsparcie: SARP Wrocław, Aliplast, Wielkopolska Okręgowa Izba Architektów, Baumit